Over het worden van een "Dirty Old Man" - ingezonden door Paul Lachance
"In 2014 begon een idee te borrelen over wat ik wilde doen als ik groot was en het brak eindelijk door...ik wilde een 'Dirty Old Man' worden. Yup, ik wilde de smerigste, vuilste, viesst ruikende 'Dirty Old Man' zijn!
Een beetje achtergrond is misschien op zijn plaats. In april 2006, op 65-jarige leeftijd, kreeg ik een ernstige hartkwaal die resulteerde in een vijfvoudige bypass. Voor de meeste mensen zou dat genoeg zijn om een einde te maken aan een actieve levensstijl. Ik weigerde echter toe te geven en was vastbesloten actief te leven en niet op de bank te gaan zitten vegeteren. Ik begon bij een plaatselijke sportschool (met de zegen van zowel mijn huisarts als mijn cardioloog) en keek en imiteerde wat de jongere mensen deden. Ik zocht ook op internet naar verschillende methoden om mezelf te verbeteren toen ik op iets stuitte dat "Spartan Race" heet. Ik zag mensen over verschillende hindernissen gaan en onder prikkeldraad door kruipen, helemaal bedekt met modder, en zei tegen mezelf: "Dat kan ik ook!".
On Saturday, May 3, 2014 I competed in my first Spartan / OCR event at Fort Carson in Colorado Springs, CO. Now I had no allusions of coming out on top…I just wanted to cross the finish line…and if I did then I will have achieved my goal of becoming a “dirty old man”.
The race is not a race in the truest sense…although it is a timed adventure from the very beginning to the very end; it is what goes on from start to finish that test every bone and muscle in my body….but most of all test my mental capacity to endure. It is a 3 to 5-mile course of mud, ropes, walls, barbed wire crawl, and whatever other physical challenges the event organizers have in mind. The Spartan website states their goal is simple, get you off the couch, throw you in the mud and trails and the result will be the adrenaline rush of a lifetime.
My Spartan partner (and oldest son) decided that in 2015 we would try to complete a Spartan Trifecta: 1 Sprint (3-5 miles); 1 Super (8-10 miles); and one Beast (12+ miles) …all in one calendar year. Back to Ft Carson we went to complete the Super on Saturday and then the Sprint on Sunday. Not bad for this old man…but I still needed the Beast. In August we traveled to Breckenridge, CO to take on the mighty mountain. Starting point is just at 9500’ elevation and simply goes uphill from there (and hills are my nemesis!). After a grueling 8 hours on the mountain, a 220# tired and dirty old man finally emerged from the brush and crossed the finish line…I DID IT! Trifecta #1 was in the books.
Eind 2015 dook mijn eerste echte gevecht met huidkanker op... ik had een zeer grote tumor ontwikkeld in mijn onderlip, dus besloot de dermatoloog de lip te verwijderen. Ja, zo eenvoudig was het...een scherp scalpel en een paar sneetjes en de lip was helemaal weg. De volgende dag ontmoette ik een plastisch chirurg en liep zijn kantoor uit met een gloednieuwe lip (gevormd met weefsel uit de mond). De wonderen van de moderne geneeskunde!
2016 came and saw us completing three Trifecta’s. Along the way we went to Atlanta to complete a Sprint and Super with family members. I was a proud daddy when we crossed the finish line as three generations were there: one daughter, one son, one son-in-law, 2 grand-children, and myself.
The year 2017 was full of high hopes as my son and I decided to go for four Trifecta’s. With a little planning we mapped out our year and it included a trip to Hawaii to do three events in one weekend. Being the nice guys that we are, we even brought the wives with us and made a mini vacation. The State of Hawaii is beautiful and the venue was beyond belief…and it also proved more than I could handle. I grew up in a home where both my mom and dad chain smoked and the house was always full of smoke. That contributed to poor lungs and the island air was do dense once we got into the forest that I had trouble breathing so I took myself out of the race. There went my Trifecta weekend. By the way, we did get our four Trifecta’s in 2017.
De herfst van 2017 werd opnieuw gekenmerkt door de terugkeer van huidkanker aan de linkerkant van mijn onderlip/kaak. Deze keer was het ernstig. De tumor had zich rond een zenuw gewikkeld die van de kaak helemaal naar de schedelbasis liep. Hoewel de pathologie aantoonde dat de tumor volledig was verwijderd, nam het medische team geen risico dat een verdwaalde cel langs die zenuw zou reizen, dus werden zowel bestralings- als chemokuren bevolen om in januari 2018 te beginnen. De eerste paar weken gingen gemakkelijk ... geen problemen.
Eind januari, begin februari brak de hel los... alle smaakpapillen verloren, ik kon niet normaal eten of drinken en begon af te vallen. De eigenlijke behandelingen stopten eind februari, maar de bijwerkingen duren tot op heden voort. Vanaf dit schrijven ben ik ongeveer 35 pond afgevallen en 6 centimeter rond mijn middel. Mijn garderobe wordt langzaam vervangen om bij mijn nieuwe lichaam te passen.
My Spartan goals had evolved to where I was hoping to add one Trifecta per year until I completed 8 in one year…which coincidentally would be the year I turn 80. This radiation/chemo thing was putting a cramp in my plans for earning five Trifecta’s in 2018. After many discussions with my medical team, it was determined that I could start back on the trail in April (if I felt up to it physically). Challenge accepted! In April I traveled to Jacksonville, FL and completed a Super and Sprint; in May I was back at Ft Carson for another Super and Sprint; also, in May I was in Austin, TX for another set of Super/Sprint events but the Sprint was cancelled due to heavy lightning in the area. I know that I am not at 100% of what I can do but I also know that sitting around and whining is not what I want to do. I may be the slowest guy out there but I am giving 100% of what I have and with each step forward I am getting a little bit stronger.
Momenteel neem ik enkele weken vrij van Spartan om kracht en uithoudingsvermogen op te doen voor de tweede helft van het jaar...en het zijn drukke vijf maanden die ik gepland heb: ik word 77, 2 Supers, 3 Sprints en 5 Beasts staan op het programma...ik haal mijn 5X Trifecta dit jaar!
Along this journey I have been blessed with many supporting friends and family. I won’t specifically name any, except one, as I know that I would forget several and then I would feel bad. Let me group my support groups: Spartan participants – always encouraging and living up to the motto of “you never race alone”; Facebook friends who are so positive; gym goers for being there at 5AM and pushing me to be better; my oldest son for pushing me up the hills (literally); American Warrior Initiative for believing in me; Boost Oxygen for all they have done to keep me breathing; and most of all, my # 1 support – my wonderful wife, Davida, for encouraging me along every step of this ‘Dirty Old Man’ journey.
Ik zie je op het pad..."
Boost Oxygen was recommended to Paul by an aviator pilot friend; we are very proud to have heard his story and to know that we support his intensely active and physical goals; even during this current and most epic battle. Everyone here at Boost Oxygen has had the opportunity to meet Paul and his wife Davida in-person – and they are both amazing and inspirational people. We are honored to know them. You can follow Paul on his journey and his adventures at his Facebook page: Paul Lachance.
Boost Oxygen is the #1 trusted worldwide brand of portable and convenient 95% pure oxygen. Trusted by professional teams and athletes, as well as everyday athletes, you can learn more about Boost (and the interesting people who integrate it into their healthy lifestyles) by following on social media: Instagram (@boostoxygen), Twitter (@BoostO2) and Facebook (@BoostOxygenUSA).
